Je zit daar maar, tussen de rotsen

jouw oranje hemdje contrasterend tussen het grijs

je bent anders, confronterend, irriterend, weerspiegelend en mooi

met snelle knippen knip je stukken van je haar af

de blonde lokken verzamelen zich om je heen

ik doe mijn jas uit en sla hem om je heen

‘je gaat echt niet stoppen tot alles eraf is, hè?’

je schudt je hoofd

je bent vaker boos op me geweest, hebt veel stomme dingen gedaan om mij te irriteren

maar deze keer was het anders

je was boos op jezelf, voor de eerste keer

ik kom naast je zitten

‘ik denk dat het je wel leuk zal staan, dat kale.’

je kijkt me boos aan, maar ik weet dat je begrijpt dat ik zeg; ‘ik ben er voor je’

‘zal ik proberen je over te halen naar binnen te komen met warme chocolade?’

je doet geen poging om antwoord te geven

iedere keer dat ik je zo zie, doet het pijn

maar ik weet ook dat dit is wie je bent,

je gaat steeds dood en wordt dan weer opnieuw geboren

als al je blonde haren zich tussen de rotsen hebben neergelegd,

kijk je uit over het water

daar zitten we dan samen op de rotsen, kijkend naar de blauwe golven

‘je wilt toch niet gaan zwemmen’ zeg ik, voor de grap

je kijkt me aan met ondeugende pretoogjes

ik zucht, dit is de zoveelste keer dat ik je onbedoeld op een slecht idee help

‘toe nou, pappa’

en de zoveelste keer dat ik je niet kan weigeren

als we onze kleren op een grote boxershort van mij en een grote boxershort van haar na, op de kant hebben gelegd, rennen we het ijskoude water in

lachend en proestend beweeg je je tussen de golven

ja, dit is wie jij bent

gewoon.. anders

(achtergrondmuziek: Conrner of your heart, Ingrid Michealson)