Dag Julia

De deur stond open. Voorzichtig liep ik naar binnen. Binnen rook het muf, alsof er al in geen tijden een raam open was geweest. Stofjes dwarrelden in het vroege zonlicht. ‘Julia?’ Geen antwoord. Je leek niet thuis te zijn. Binnen opende ik een paar ramen. Een koel briesje waaide naar binnen. Ik liep naar de foto die op de open haard stond. ‘Dag Julia.’ De oude vrouw op de foto lachte naar me, alsof ze zei dat ze het fijn vond dat ik er was. Ik ging in de grote stoel zitten. Op het tafeltje stond nog een glas wijn. Je vingerafdrukken waren nog aanwezig. Je was nog overal. In de foto, op het glas, in de wind. Je was niet weg, je was alleen niet meer hier. 


[achtergrondmuziek: All of me, Angus and Julia Stone]